من دلم می خواهد خانه ای داشته باشم پر دوست
کنج هر دیوارش دوستانم بنشینند آرام گل بگو گل بشنو
هرکسی می خواهد وارد خانه پر مهر و صفامان گردد
شرط وارد گشتن شستشوی دلهاست شرط آن داشتن یک دل بی رنگ و ریاست
بر درش برگ گلی میکوبم و به یادش با قلم سبز بهار
می نویسم ای دوست خانه دوستی ما اینجانست تا که سهراب نپرسد دیگر
خانه دوست کجاست
تقدیم به بهترینم ( حسین عزیزم )
تو دیوار میان قلب ها را
به رسم آسمانی ها شکستی
و چون حسی غریب و واژه ای سرخ
میان دفتر روحم نشستی
ای همه هستیم
ای که دریچه نگاهت ارامگاه من
تو زندگی را برای من معنی کردی
و پناهگاه دلواپسی هایم بودی . هستی.و خواهی بود.
دست نوشته هایت شوق نفس کشیدن رو به من میدن
و ممنونم از سایه بلند عشقت.
تو میدانی که چه قدر دوستت دارم.
<<بلاگ نو مبارک>>